โดนคนอื่นเกลียดด้วยตัวเอง

คือเป็นคนที่ไม่ค่อยมีมนุษย์สัมพันธ์แบบว่าไม่กล้ายิ้มมให้ใครนอกจากเพื่อนสนิทที่รู้จัก คนที่คุ้นเคย หรือคนในครอบครัว เราจะแสดงออกด้วยการไม่ค่อยยิ้มหรือเมินไปทางอื่น เพราะว่าเราขี้อาย หรือ รู้สึกเกร็งทําตัวไม่ถูก ทําหน้าเครียดตลอดเวลา+กับเรื่องที่เคยทํามันเป็นเรื่องที่เลวร้ายที่เราไม่รู้ตัวด้วย(เพิ่มรู้ตอนที่ทํามันเลวร้ายมากแล้ว) คนอื่นๆเลยรู้สึกเกียจเรามั้ง เราเคยพยายามจะยิ้มแต่ไม่กล้ายิ้มและพยายามทําตัวปกติตลอด(พยายามทําตัวเฉยๆ) แต่กลายเป็นผลเสียเหมือนทําเมินเค้า เรารู้สึกแปลกและอึดอัดมาก  ใครให้คําแนะนําได้ให้คําปรึกษาหน่อยนะคะ ว่าควรเริ่มยังไงดีแบบที่เราจะทําได้ เพราะพยายามยิ้มเราก็โดนเมินน่ะค่ะ ขอบคุณนะคะยิ้มยิ้มยิ้มยิ้มยิ้ม
แก้ไขข้อความเมื่อ

คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 2
ขั้นแรกเลย อย่าฝืนยิ้มค่ะ มันจะทำให้คนอื่นมองว่าคุณเสแสร้ง
การยิ้มมันต้องออกมาจากใจจริง ให้คุณหลับตานึกถึงช่วงที่เคยมีความสุขสุดๆ
วันที่ประสพความสำเร็จ วันที่คุณดีใจจากเรื่องใดเรื่องหนึ่ง วันที่กินของอร่อยมากๆ วันที่คุณเป็นตัวเองเต็มที่
เมื่อคุณนึกถึงประสพการณ์ดีๆ คุณจะยิ้มออกมาเองอย่างธรรมชาติ
อาจไม่ได้ยิ้มฉีกกว้างอะไรขนาดนั้นคุณก็ไม่ต้องไปกังวล ยิ้มเท่าที่รู้สึกก็พอ

ถ้าภายในใจคุณลึกๆแล้วมีความสุข คนอื่นก็จะรู้สึกได้ว่าคุณยิ้มจากความจริงใจ
แล้วคนที่ยิ้มได้ด้วยความสุข คนรอบข้างมักจะให้ความสนใจ
และจะชื่นชมเมื่อรู้ว่าเราผ่านอะไรร้ายๆมา แต่ก็ยังยิ้มอย่างสง่างามได้ค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่